Havlıcan (Alpinia officinarum), zencefilgiller (Zingiberaceae) familyasından köksapları baharat olarak kullanılan çok yıllık ıtırlı bir bitkidir. Anavatanı Hindistan, Güneydoğu Asya ve Laos’tur. Havlıcan yağı denilen uçucu yağ, flavonlar ve sarı madde içerir.
3 m boyunda olan havlıcan beyaz ya da pembe çiçeklere ve mızraksı yapraklara sahiptir. Tıp ve mutfak alanında geniş bir kullanım alanı olan köksaplı bir bitkidir. Kökleri ve topraklatı gövdesi kurutularak baharat olarak kullanılır. Görünüşte zencefili andıran bitkinin tadı ise zencefile pek benzemez. Tadı acımsıdır. bitkilergentr
Havlıcanın Otunun Bilinen Yararları
İştah açar. Tükürük ifrazatını artırır. Göğsü yumuşatır. Balgamı Söktürür. Vücudun güçlenmesini sağlar. Mide, bağırsak gazlarını önler. Mideyi kuvvetlendirir ve mide ekşimesine iyi gelir. Hava yutmayı önler. Grip ve soğuk algınlıklarında vücudun ısınmasını sağlar. Baş ağrısı ve baş dönmelerini dindirir. İdrar söktürür. Romatizma ve nikrisin şikayetlerini hafifletir. Sabahları büyükler 5-10 gr, küçükler 1-2 gr kadar tozunu şekerle birlikte aldıklarında bel gevşekliği ve yatağa işemeyi giderir.
Havlıcan Nasıl Kullanılır?
Havlıcan kökü ilaç yapımında ve baharat olarak kullanılır. Havlıcan kökü çeşitli tarım ürünlerinde, çikolata, dondurma ve şekerlemelerin üretiminde de kullanılır. Kaynatılıp suyu içilirse mide ağrısı, romatizma ve kulunca iyi gelir. En çok Güneydoğu Asya ve Endonezya mutfaklarında kullanılır.
Çay: Bir bardak suya, yarım kahve kaşığı havlıcan karıştırılır, 10-15 dakika kadar bekletilir, karıştırdıktan sonra içilmelidir. Kolay içebilmek için, içine yeteri kadar şeker koymakta yarar vardır. Günde iki ya da üç bardak içilirse hemen yararı görülür.